No mundo non estamos sós nin moitísimo menos. O organismo formado por tódolos seres humanos está conectado moito máis profundo do que creiamos.
As redes sociais non só difunden cousas positivas, senon que tamén cousas negativas que inflúen ás persoas a través do efecto multiplicador. Hai dous tipos de redes, as redes que se constrúen cun obxectivo concreto e as que redes que nacen por un método natural, é dicir polos nosos actos. Ambos tipos manifestan propiedades idénticas, por exemplo a propiedade do mundo pequeno que consiste na difusión rápida de información. Debemos mencionar a famosa regla das 6 conexións (media para conectarnos no noso planeta) para transmitir unha palabra ou mensaxe, e a regla dos 3 graos de seperación que inflúe nos hábitos das persoas como a tendencia a engordar, o tabaco...
Moitas persoas ó saber que as redes sociais condicionan tanto á vida, pensan que se deben repetir os patróns que circulan nese momento na sociedade. Os dous temas principais que afectan ás redes sociais son o CONTAXIO e a CONEXIÓN. O contaxio, incita a copiar o comportamento das persoas coas que estamos conectados, é dicir copiar tanto os estados emocionais coma os hábitos. E a conexión afecta tanto á hora de escoller a rede e con quen a queremos compartir, como na estrutura da rede.
As redes sociais como Facebook, Twitter,etc supoñen unha revolución, un fenómeno novedoso na maneira na que as persoas nos conectamos, aínda que teñen tamén algo en común coas ``aldeas do Paleolítico´´. As implicacións destas redes na vida diaria,no saber, no contacto con outras persoas, nas linguaxes son boas para a creatividade e a innovación. Propoñen unha nova forma de pensar o mundo.
Antes só había persoas cos seus propios ideais, que non estaban influenciados por nada nin por ninguén, pero hoxe en día ó ter conexións con outras persoas podemos diferenciar, e incluso cambiar o comportamento invididual e o comportamento grupal de cada un de nós.
Por iso se di que ``a información xa está no ciber-espacio, só hai que saber como aproveitala´´.
Iniciamos cunha breve introducción do artigo da Dr.Susan Blackmore.
Os humanos somos moi extraños. Os nosos corpos foron evolucionando ó longo da historia por selección natural e son moi diferentes ao resto dos corpos dos seres vivos. De todos os seres vivos que habitaron o noso planeta, os humanos somos os únicos capaces de imitar ós nosos similares e polo tanto podemos copiar ideas,costumes,modas,inventos,cancións,en resumo isto é o meme.
O término "meme" foi alcumado en 1976 por Richard Dawkins. Os memes, son replicantes empeñados en introducirse na maioría dos cerebros que poidan, e iniciar unha competición que lle da a forma as nosas mentes e a nosa cultura, da mesma maneira na que a selección natural diseñou os nosos corpos. O meme é a unidade teórica de información cultural transmisible dun individuo a outro, o dunha mente a outra, ou dunha xeneración á seguinte.
Susan Blackmore (psicóloga inglesa) no seu artigo trata de resolver dúas cuestións principais, pero a máis profunda é : ¿Quen son eu?
Ese meollo da conciencia, o eu interior, no é máis ca unha ilusión creada polos memes no seu esforzo por autorreplicarse. Nós somos grupos de memes egoístas que se xuntaron por e para sí mesmos, aínda que cada un de nós é unico, os propios memes proveñen de criaturas anteriores, e se falamos, escribimos e nos comunicamos, perdurarán en criaturas futuras.
Atopamos dous métodos para desmantelar os problemas meméticos:
- A ciencia, que busca a veracidade en probas evidentes.
- O zen, onde cada concepto é sometido a escrutinio
Na destitución dos réximes de Túnez e Exipto, así como no resto de revoltas árabes que comezaron a primeros deste 2011, incluso nas protestas europeas, Internet e en particular as redes sociais xogaron un papel determinante.As historias das revoltas difundíronse e cando as protestas comezaron a repetirse en diferentes lugares, a organización reveladora volcouse a Internet. Ademáis, a rede converteuse nunha forma de conectar co exterior e de salvar o bloqueo informativo imposto polo réxime de Ben Ali (político tunecino ao que lle pedían a dimisión).
O caso máis notorio donde se ve a importancia de Internet e das redes sociais foi Exipto, que tras varias manifestacións e disturbios, fixou unha data clave como inicio das protestas para a dimisión de Ben Alí, o martes 25 de xaneiro. Esta xornada convertíase nun punto de inflexión para as protestas e revelación de todos os ciudadanos exiptos. Días antes comezou a funcionar en Twitter o TT #25jan que serviu para incitar e difundir a convocatoria das protestas bautizadas como o ‘Día da Ira’. Desde Facebook tamén se chamaba á acción e os blogs tamén axudaron a extender a convocatoria e a facer ruído en Internet. Días antes da fecha comezou a circular o vídeo dunha exipcia, Asmaa Mahfouz, que nunha emotiva mensaxe chamaba á movilización dos seus compatriotas o 25 de xaneiro. A difusión do vídeo foi impresionante e YouTube obtuvo miles de visitas, compartiuse nas redes sociais e distribuíuse por gran parte da blogosfera. Tamén coa axuda das cámaras integradas nos dispositivos móbiles, púdose subir fotos de maneira inmediata e continua ás redes sociais, así como gravar vídeos que serviran como testimonio das revoltas que estaban a suceder nese país.
Coas redes sociais mantemos o contacto inmediato con tódalas partes do mundo,o que pode ser unha vantaxe fronte os medios tradicionais xa que se conta toda a información, ata o mínimo detalle que ás veces é incuberto, sen exclusión de ningún tipo. Atopamos xente que non está conforme coas redes sociais por mor de desconfianza,seguridade... e outra que as considera coma unha ferramenta útil, informativa e de entretemento.
